Środki ostrożności przy postępowaniu Asus Cuv4x Me

W celu zapewnienia bezpieczeństwa podczas postępowania z Asus Cuv4x Me, należy podjąć następujące środki ostrożności:

Ostatnia aktualizacja: Środki ostrożności przy postępowaniu Asus Cuv4x Me

Wykonywanie pracy na wysokości może okazać się konieczne w różnych okolicznościach, np. podczas pracy w porcie lub dokach, na pokładzie statku, w porcie lotniczym lub pomieszczeniach przedsiębiorcy albo na innym nieznanym obszarze. W każdym z tych przypadków praca na wysokości wiąże się z tymi samymi zagrożeniami, dlatego też należy podjąć odpowiednie środki ostrożności. W przypadku braku pewności co do tego, czy możliwe będzie wykonywanie danej pracy w bezpieczny sposób, nie należy do niej przystępować do momentu upewnienia się, że zastosowany został odpowiedni sprzęt lub podjęte zostały odpowiednie środki ostrożności.

1. Czym jest praca na wysokości?

Praca na wysokości oznacza pracę w dowolnym miejscu, w którym w przypadku niezastosowania odpowiednich środków ostrożności funkcjonariuszowi groziłoby ryzyko upadku i doznania obrażeń.

W przypadku:

• prowadzenia prac nad powierzchnią ziemi,
• narażenia na ryzyko upadku z krawędzi wzniesionego obszaru (pojazdu, kontenera lub ładowni) lub
• narażenia na ryzyko upadku z poziomu powierzchni ziemi do wnętrza otworu w podłodze lub dziury w ziemi

uznaje się, że wykonywana praca stanowi pracę na wysokości w każdej sytuacji, w której funkcjonariusz jest narażony na ryzyko upadku z jednego poziomu na inny.

Przykłady pracy na wysokości obejmują:

• uzyskiwanie dostępu do przestrzeni ładunkowej pojazdu lub kontenera poruszającego się po drodze lub torach;
• wykonywanie pracy na górnej powierzchni pojazdu-cysterny lub wagonu-cysterny, statku lub kontenera (w celu sprawdzenia włazów inspekcyjnych);
• korzystanie z drabin lub drabin składanych o płaskich szczeblach w celu uzyskania dostępu do pojemników, zbiorników, silosów oraz zasobników;
• korzystanie z pomostów roboczych takich jak rusztowania, rusztowania wieżowe, podnośniki koszowe, podnośniki nożycowe oraz drabiny pomostowe.

2. Jakie środki ostrożności należy podjąć?

Pamiętaj: praca na wysokości może mieć charakter jednorazowego działania lub wchodzić w zakres codziennych obowiązków danego pracownika. Należy upewnić się, że zidentyfikowane zostały wszystkie zadania, które wiążą się z wykonywaniem pracy na wysokości, aby zapewnić możliwość ich wykonania w bezpieczny sposób. Przeprowadzenie oceny ryzyka pozwalającej zastosować właściwe środki ostrożności ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania obrażeniom, do których może dojść przy pracy na wysokości.

Oceny ryzyka i zasady bezpieczeństwa pracy należy stosować w odniesieniu do wszystkich działań wiążących się z pracą na wysokości.

3. Czy można uniknąć konieczności wykonywania pracy na wysokości?

W niektórych przypadkach uniknięcie pracy na wysokości będzie niemożliwe. Ładunek powinien jednak być zawsze kontrolowany, a odpowiednie próbki powinny być zawsze pobierane na odpowiednim obszarze. Oznacza to zazwyczaj, że towary powinny zostać usunięte z kontenera lub pojazdu transportu drogowego i umieszczone na ziemi na płaskim obszarze, pozwalając tym samym uniknąć konieczności prowadzenia pracy na wysokości.

W przypadku wykonywania pracy w nieznanym miejscu lub nieznanej sytuacji należy dokładnie przeanalizować ryzyko i wstrzymać się z przeprowadzeniem kontroli i poborem próbek do momentu nabrania pewności, że podjęcie takich działań jest bezpieczne.

4. Czy można zapobiec upadkowi?

Tak, można, dzięki:

• wykonywaniu pracy na istniejącym stanowisku, które zostało już odpowiednio zabezpieczone, np. poprzez zainstalowanie na stałe balustrad lub barier wokół jego krawędzi bądź poprzez wykorzystanie fragmentu instalacji lub sprzętu otoczonego zainstalowanymi na stałe balustradami;
• korzystaniu ze sprzętu roboczego. W przypadku braku możliwości skorzystania z istniejącego stanowiska pracy, należy rozważyć możliwość wykorzystania sprzętu roboczego służącego zapobieganiu upadkom pracowników. Typowymi przykładami sprzętu wykorzystywanego w tym celu są rusztowania wieżowe, drabiny pomostowe, podnośniki koszowe lub podnośniki nożycowe, ponieważ instalowane na nich platformy robocze są wyposażone w balustrady.

Nie należy stosować zaimprowizowanych metod w celu uzyskania dostępu do odpowiednich obszarów – takich jak wykorzystanie palety podnoszonej na wózku widłowym.

• W przypadku konieczności uzyskiwania regularnego dostępu do danego obszaru, na przykład w celu dokonania oględzin włazów umieszczonych na górze pojazdów-cystern lub wagonów-cystern, należy rozważyć możliwość zainstalowania specjalnych platform.
W trakcie pracy na górnej powierzchni pojazdu-cysterny lub wagonu-cysterny, korzystając z urządzeń dostępowych zamontowanych na pojeździe, należy zawsze upewnić się, czy:
• drabina jest zabezpieczona i wszelkie składane części zostały unieruchomione;
• balustrady na górnej powierzchni zostały postawione i są zabezpieczone;
• pracownicy posiadają odpowiednie obuwie. Należy pamiętać, że jeżeli jest mokro, panują przymrozki lub nastąpił wyciek, metalowe powierzchnie mogą być szczególnie śliskie.

W miarę możliwości należy unikać korzystania z nieprzytwierdzonych lub niepodpartych drabin lub drabin składanych o płaskich szczeblach.

• Prowizoryczne drabiny powinny być w miarę możliwości zabezpieczane na górnej powierzchni lub przytrzymywane na dole przez innego pracownika.
• Drabina musi spełniać profesjonalne normy, aby utrzymać ciężar osoby, która z niej korzysta, i wnoszonego sprzętu.
• Drabinę należy ustawić bezpiecznie i pod prawidłowym kątem (odpowiednia instrukcja jest często podana z boku drabiny).
• W razie braku możliwości zastosowania środków eliminujących ryzyko upadku należy ograniczyć to ryzyko poprzez ograniczenie wysokości lub skutków upadku do minimum.

Należy dokładnie zaplanować sposób wnoszenia wyposażenia do pobierania próbek i sposób pobierania takich próbek.

• Przy korzystaniu z drabiny należy zawsze mieć trzy punkty kontaktu z drabiną. Przy wchodzeniu i schodzeniu po drabinie obie ręce należy mieć wolne.
• W razie dostępu za pomocą drabiny należy znaleźć bezpieczny sposób niesienia narzędzi i pojemników do pobierania próbek. Można korzystać z plecaka lub po dotarciu na bezpieczną platformę można wciągnąć narzędzia i pojemniki na górę za pomocą liny.
• W razie konieczności pobrania próbki, stojąc na drabinie, a nie na platformie, można zaprzeć się kolanem lub oprzeć się o drabinę, ale lepiej jest korzystać z szelek bezpieczeństwa przypiętych do drabiny.

5. Czy można zminimalizować skutki upadku?

W pierwszej kolejności należy starać się uniknąć upadku i zapobiegać jego wystąpieniu, zanim zastosuje się środki, które tylko zminimalizują lub ograniczą jego skutki.

• Jednym z przykładów takich środków są siatki bezpieczeństwa, ponieważ minimalizują one ryzyko urazów osoby upadającej.
• Szelki bezpieczeństwa lub sprzęt powstrzymujący upadek również minimalizują urazy, lecz wymagają specjalnego montażu i szkolenia.

6. Jakie inne dodatkowe środki należy podjąć, aby ograniczyć ryzyko upadku?

Przy korzystaniu z jakiegokolwiek wyposażenia do pracy na wysokości należy również upewnić się również, że:

• spełnia ono normy międzynarodowe lub europejskie;
• jest poddawane regularnym kontrolom i utrzymywane w dobrym stanie;
• osoby, które z niego korzystają, przeszły odpowiednie szkolenie w zakresie jego bezpiecznego stosowania; oraz
• prowadzone prace są nadzorowane w celu zagwarantowania, że pracownicy stosują się do zasad bezpieczeństwa.
Normalne wykorzystywanie drabin lub drabin składanych o płaskich szczeblach nie obejmuje zastosowania środków służących zapobieganiu upadkom lub minimalizowaniu ich skutków. Dlatego też przy ich zastosowaniu należy wykazać, że dobór innego typu wyposażenia nie był uzasadniony w danym przypadku z uwagi na fakt, że poziom ryzyka związany z danym zadaniem był niski lub zadanie to mogło zostać wykonane w krótkim czasie.

7. Czy stwierdzono występowanie jakichkolwiek kruchych powierzchni?

Należy zwrócić szczególną uwagę na wszelkiego rodzaju kruche materiały na obszarze lub w pobliżu obszaru, na którym prowadzone są prace na wysokości, ponieważ ich obecność przyczynia się do zwiększenia poziomu ryzyka. Krucha powierzchnia byłaby podatna na pęknięcie, jeżeli jakakolwiek osoba wykonywałaby na niej prace lub upadłaby na nią. Typowe przykłady takich powierzchni obejmują arkusze dachowe wykonane z płyty pilśniowej lub cementu azbestowego oraz wiele rodzajów świetlików, ale także zawisy materiałów w silosach.

Należy pamiętać o tym, aby:

• unikać wykonywania pracy na kruchych powierzchniach lub w ich pobliżu oraz przechodzenia przez takie powierzchnie, np. poprzez wykonywanie pracy spod takiej powierzchni, korzystając z rusztowania wieżowego, lub znad niej, przy pomocy podnośnika koszowego;
• zapobiegać upadkom poprzez korzystanie ze stałych przejść wyposażonych w balustrady w celu przejścia po kruchej powierzchni składającej się z arkuszy dachowych wykonanych z cementu azbestowego lub poprzez wykorzystywanie odpowiednich platform roboczych wyposażonych w balustrady przy prowadzeniu prac na kruchych powierzchniach lub w ich pobliżu;
• minimalizować skutki upadku, korzystając z sieci, poduszek powietrznych lub wyposażenia chroniącego przed upadkiem z wysokości.

8. Czy praca na wysokości wiąże się z jakimikolwiek innymi zagrożeniami?

Pamiętaj, że praca na wysokości może również przyczynić się do zwiększenia ryzyka wystąpienia innych zagrożeń:

• korzystanie ze sprzętu zapewniającego dostęp może spowodować, że funkcjonariusz znajdzie się w pobliżu niskich stropów lub innego rodzaju konstrukcji. Przed skorzystaniem z takiego sprzętu należy zawsze zbadać otoczenie i zastosować środki ochrony głowy;
• ryzyko poślizgnięcia się: praca na wspomnianych powierzchniach może wiązać się z dodatkowymi zagrożeniami, jeżeli są one pokryte wodą, lodem lub rozlanymi substancjami;
• ryzyko potknięcia się: sprzęt zapewniający dostęp może być wyposażony w kable, liny lub inne elementy zwiększające ryzyka potknięcia się;
• porażenie prądem: korzystanie ze sprzętu zapewniającego dostęp może spowodować, że funkcjonariusz znajdzie się w pobliżu kabli napowietrznych. Metalowe wieże lub inne elementy wyposażenia powinny być trzymane z dala od kabli napowietrznych, niezależnie od napięcia prądu płynącego w tych kablach lub ich zastosowania.

Środki ostrożności podczas pracy z wodorotlenkiem sodu:

• nosić rękawice ochronne,
• stosować okulary ochronne oraz maskę przeciwgazową,
• ubierać odzież ochronną,
• unikać wdychania oparów,
• magazynować tylko w oryginalnych pojemnikach,
• wentylować miejsca magazynowania zbiorników,
• nie wylewać zawartości pojemników do kanalizacji i nie dopuścić do wydostana się wodorotlenku sodu do środowiska,
• przechowywać w suchym miejscu, z dala od metali ze względu na ryzyko wybuchu.

Zagrożenia dla człowieka – pierwsza pomoc:

• W przypadku dostania się wodorotlenku sodu do dróg oddechowych:
• Zapewnić poszkodowanemu świeże powietrze i odpoczynek z dala od źródła zagrożenia,
• Ułożyć poszkodowanego w pozycji umożliwiającej swobodne oddychanie,
• Zawiadomić lekarza,
• Wykonać sztuczne oddychanie, jeśli poszkodowany przestanie oddychać.
• W przypadku połknięcia wodorotlenku sodu:
• Niezwłocznie zawiadomić lekarza i zasięgnąć porady medycznej,
• Przemyć usta wodą,
• Nie wywoływać wymiotów,
• Nie podawać poszkodowanemu płynów.
• W przypadku kontaktu wodorotlenku sodu z włosami i/lub skórą:
• Usunąć z poszkodowanego odzież i obuwie zanieczyszczone wodorotlenkiem sodu,
• Spłukać skażoną skórę poszkodowanego dużą ilością wody,
• Zawiadomić lekarza.
• W przypadku dostania się wodorotlenku sodu do oczu:
• Niezwłocznie zawiadomić lekarza,
• Przemyć oczy poszkodowanego obfitą ilością wody przy odwiniętych powiekach.

Zagrożenia dla środowiska:

• Należy zapobiegać przedostaniu się wodorotlenku sodu do kanalizacji, wód gruntowych i powierzchniowych.
• Postępowanie w przypadku skażenia środowiska wodorotlenkiem sodu:
• Niezwłocznie zawiadomić odpowiednie władze lokalne oraz zatrzymać wyciek, jeśli jest to możliwe,
• Zabezpieczyć ujścia kanalizacji, wejść do piwnic i zamkniętych obszarów,
• Rozsypany wodorotlenek sodu zasypać piaskiem lub ziemią i zebrać do szczelnie zamykanego pojemnika,
• Zutylizować zgodnie z miejscowymi przepisami.

Data publikacji 21. 03. 2012

Posiadanie psa wiąże się z obowiązkami jakie nakłada prawo na właściciela czworonoga. O tym, że psa należy wyprowadzać na smyczy, że wypadałoby mieć również kaganiec i przede wszystkim pilnować, żeby nikogo nie pogryzł słyszał prawie każdy. Warto przypomnieć sobie podstawowe zasady dotyczące trzymania psa oraz obowiązki, jakie musi spełnić jego właściciel.

Właściwe warunki

Zgodnie z ustawą o ochronie zwierząt, każdy właściciel psa powinien zapewnić mu odpowiednie warunki. Pomieszczenia powinny być odpowiednio dostosowane, chronić psy przed zimnem, upałem, opadami atmosferycznymi. Pies powinien mieć dostęp do światła dziennego oraz swobodę. Właściciel musi także zapewnić mu karmę oraz stały dostęp do wody. Należy pamiętać również, że nie można trzymać zwierząt na uwięzi dłużej niż 12 godzin albo w sposób powodujący cierpienie, uwięź, na której trzymane będzie zwierzę, nie może być krótsza niż 3 metry, zabronione jest również tzw. kopiowanie, czyli przycinanie psom ogonów i uszu dla celów estetycznych.

Obowiązkowe szczepienia ochronne

Każdy właściciel czworonoga powinien pamiętać o obowiązkowych szczepieniach ochronnych. Prawo nakłada na właściciela psa obowiązek szczepienia przeciwko wściekliźnie. Szczepienie czworonoga powinno nastąpić najdalej 30 dni po ukończeniu przez psa 3 miesiąca życia i powtarzane być każdego roku. Niedopełnienie obowiązku szczepienia psa jest zagrożone grzywną, a nawet karą aresztu lub ograniczenia wolności.


Odpowiednie pilnowanie swoich czworonogów

USTAWA z dnia 16 września 2011r. "o zmianie ustawy o ochronie zwierząt oraz ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach", oraz ustawa z dnia 20 maja 1971r Kodeks Wykroczeń, nakładają na właściciela czworonogów obowiązku należytej kontroli swojego psa udając się z nim w miejsca ogólno dostępne. Właściciel nie może wypuścić swojego czworonoga jak mu się tylko podoba. Obowiązek szczególnej ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia nakłada bowiem na właściciela art. 77 kodeksu wykroczeń:

Art. 77. Kto nie zachowuje zwykłych lub nakazanych środków ostrożności przy trzymaniu zwierzęcia, podlega karze grzywny do 250 złotych albo karze nagany.

Dla przyjęcia odpowiedzialności za to wykroczenie obojętne pozostaje czy posiadacz psa nie zachował należytej ostrożności z winy umyślnej czy nieumyślnej. Zwykła ostrożność obejmuje przeciętne środki ostrożności związane z trzymaniem danego zwierzęcia, przy czym będą one zróżnicowane w zależności od gatunku zwierzęcia i przede wszystkim od stopnia niebezpieczeństwa, jakie zwierzę może stwarzać. Konkretne środki ostrożności mogą wynikać z ustawy jak i prawa miejscowego. Dlatego też wyraźny obowiązek wyprowadzania psa na smyczy lub w kagańcu częściej znajdziemy w stosownych uchwałach Rady Miasta.

Nakazy co do sposobu trzymania psa na smyczy lub w kagańcu może ponadto wynikać z regulaminów wewnętrznych przewoźników (dotyczy to np. większości komunikacji miejskich i zbiorowych), obiektów sportowych czy centrów handlowych. Regulamin taki może przewidywać własną sankcję finansową za nieprzestrzeganie jego postanowień.

Kolejnym ważnym elementem, na który należy zwrócić uwagę jest wyprowadzanie psów do lasu. Bardzo częstą praktyką stosowana przez właścicieli psów jest poszczanie ich wolno po lesie. I tą kwestie regulują przepisy kodeksu wykroczeń a w szczególności art. 166.

Art. Kto w lesie puszcza luzem psa, poza czynnościami związanymi z polowaniem, podlega karze grzywny albo nagany.

Należy w tym wypadku podkreślić sprawę związaną z dziką zwierzyną łowną a w szczególności dziki - lochę z młodymi. Niewłaściwe wyprowadzanie psa w lesie, może zakończyć się atakiem ze strony lochy, na psa a nawet na jego właściciela, co może zakończyć się znacznymi obrażeniami ciała człowieka i zwierzęcia domowego.

Pogryzienie

Niezachowanie należytej ostrożności przy trzymaniu psa może doprowadzić do wyrządzenia szkody przez psa innej osobie. Najczęściej ta szkoda ma postać uszkodzenia rzeczy, ale coraz częściej słyszymy o przypadku poważnego pogryzienia przez psa dziecka czy nawet dorosłej osoby. W zależności od skutków takiego niewłaściwego trzymania czworonoga – właściciela może spotkać mniej lub bardziej surowa odpowiedzialność karna.

Jeśli w wyniku niedopilnowania psa dojdzie do zniszczenia rzeczy (np. rozerwanie ubrania, wybicie szyby, jak również zagryzienie innego zwierzęcia) – posiadacz, który nie wywiązał się z właściwego trzymania psa poniesie odpowiedzialność karną uzależnioną od wartości wyrządzonej szkody. Jeśli wysokość zniszczonego lub uszkodzonego mienia nie przekracza kwoty 250 zł – posiadacza spotka odpowiedzialność za wykroczenie z art. 124 kodeksu wykroczeń:

Głośne szczekanie

Psy lubią sobie poszczekać o każdej porze czy to w dzień czy w nocy. O ile okazjonalne szczekanie psa nie przysporzy właścicielowi żadnych problemów – o tyle nagminne „koncerty” czworonoga mogą już stanowić problem.

Problemy te mogą wynikać zarówno z prawa wykroczeń jak i prawa cywilnego. Jeśli pies upodobał sobie „koncertowanie nocą” – w grę może wchodzić odpowiedzialność z art. 51 § 1 kodeksu wykroczeń:

Art. 51. § 1. Kto krzykiem, hałasem, alarmem lub innym wybrykiem zakłóca spokój, porządek publiczny, spoczynek nocny albo wywołuje zgorszenie w miejscu publicznym, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

W przypadku braku reakcji posiadacza psa na jego uporczywe szczekanie nocą bez szczególnych zewnętrznych powodów może uzasadniać odpowiedzialność właściciela na podstawie art. 51 § 1 kw.

Długotrwałe szczekanie w dzień również może stanowić kłopot w postaci zainteresowania się losem psa Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami.

Kary za znęcanie się nad zwierzętami:

• zwiększy się kara za znęcanie się nad zwierzętami do 2 lat ograniczenia lub pozbawienia wolności (obecnie jest to rok), a w przypadku znęcania się ze szczególnym okrucieństwem do 3 lat (obecnie są to 2 lata),
• za znęcanie się nad zwierzęciem sąd będzie mógł odebrać prawo do posiadania zwierząt na okres od roku do 10 lat,
• za znęcanie się nad zwierzęciem sąd będzie mógł orzec przepadek zwierzęcia, jeśli sprawca był jego właścicielem, a także zakazać wykonywania określonego zawodu, prowadzenia działalności lub wykonywania czynności wymagających zezwolenia, które są związane z wykorzystywaniem zwierząt lub oddziaływaniem na nie,
• za znęcanie się nad zwierzęciem sąd będzie mógł orzec nawiązkę w wysokości od 500 zł do 100 tys. zł na cel związany z ochroną zwierząt, wskazany przez sąd (obecnie może to być kwota od 25 zł do 2, 5 tys. zł),
• organizacja społeczna będzie mogła występować przed sądem w sprawach dotyczących znęcania się nad zwierzęciem (oznacza to, że jeśli właściciel zwierzęcia, nad którym ktoś się znęcał, nie będzie chciał występować w tej sprawie do sądu, będzie mogła to zrobić organizacja społeczna).

Szczególne warunki dla ras psów uznawanych za agresywne

Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji dnia 28 kwietnia 2003r wydał rozporządzenie w sprawie wykazu ras psów uznawanych za agresywne (Dz. U. z dnia 8 maja 2003r. )

Do ras agresywnych należą:

amerykański pit bull terrier,
pies z Majorki (Perro de Presa Mallorquin),
buldog amerykański,
dog argentyński,
pies kanaryjski (Perro de Presa Canario),
tosa inu,
rottweiler,
akbash dog,
anatolian karabash,
aoskiewski stróżujący,
owczarek kaukaski.

Przypominamy, że utrzymywanie psa należącego takiej rasy wymaga zezwolenia właściwego organu gminy. Organem właściwym w gminie do wydawania stosownego zezwolenia jest wydział ochrony środowiska.

O obowiązkach właścicieli zwierząt mogą także mówić przepisy lokalne.

Pamiętajmy, że za zachowanie psa zawsze odpowiada jego właściciel. Szkody, które czynią psy, wynikają z błędów popełnianych przez ludzi - np. chowanie nieodpowiedniej rasy psa w domu, nieprzestrzeganie szczepień, niewłaściwe warunki bytowe dla psa, brak szkoleń i dyscypliny. Jeżeli jesteś właścicielem psa pamiętaj, że brak wyobraźni może doprowadzić do poważnej tragedii!


ts